Asker, polis, sivil vatandaş, köy korucusu şehit olmuş ancak şehit cenazelerindeki yapılan saygısızlıktan utanıyoruz. Şehit cenazelerinde tüm ülke insanı üzülüyor, içi parçalanıyor. Şu bir gerçek ki nerede şehit olmuşsa ateş düştüğü yeri yakıyor.
Asker, polis, sivil vatandaş, köy korucusu şehit olmuş ancak şehit cenazelerindeki yapılan saygısızlıktan utanıyoruz.
Şehit cenazelerinde tüm ülke insanı üzülüyor, içi parçalanıyor. Şu bir gerçek ki nerede şehit olmuşsa ateş düştüğü yeri yakıyor. Anneler şehit olan evlatlarının daha Mürvetlerini görmeden yirmili yaşlarda oğlunu toprağa veriyor. Arkada gencecik gelinler, kucaklarında küçücük bebekler, dünyadan haberleri yok ve babalarını uğurluyorlar.
Şehit olanların hepsinin ayrı ayrı hikâyesi var. Hepsinin hikâyesini de anlatsak acıyı hafifletmeyecek. Onlar kadar yaşadıkları acıyı yaşamamız mümkün olmayacak.
Şehit cenazeleri için tören yapılıyor. Şehit cenazeler acıyı hafifleteceğine, acıyı arttıracak törenler yapılıyor. Şehit cenazeleri çok kalabalık oluyor. Şehit cenazeleri araç ile de taşınıyor. Tören sırasında omuzlarda götürülüyor. Naşın taşınması sırasında teröre tepki olarak sloganlar atılıyor. Kimileri de tekbir getiriyor.
Nisan ayında cenaze marşı mı çalınacak. Yoksa Chopin müziği mi çalınacak diye tartışma konusu olmuştu. Gerçekleştirilen bu tartışmaya Diyanet işleri başkanı Mehmet Görmez?de katılmıştı.
Vatandaşlar sanki şehit cenazelerinde değil, siyasi miting gösterisine gelmişler gibi slogan atıyorlar ve yuhluyorlar. Protokol ise en önde yer kaparak fotoğraf çektirme derdindeler. Her şehit cenaze töreni sonrasında kameralar önüne geçip terörü bitireceğiz diye açıklama yaparlar.
Şehit cenazelerinde şehit anne, baba, kardeş, akraba ve yakınları unutuluyor. Cenaze sahiplerinin kendi ailesiyle, manevi dünyasını yaşamasına izin verilmiyor. Şehit cenazesinde şehidin ailesi cenaze sahibi değil de, törenin bir parçası olarak görülüyor.
Şehit cenazelerinde şehit aileleri bir aksesuar gibi kullanılıyor. Yakalarına yakınlık derecesi yazılıyor. Neden? Protokol geldiğinde tanısın diye yapılıyor. Niyet iyi olabilir ama ortaya çıkan tablo adeta içler acısı diyebiliriz.
Bir başka sorun ise şehit ailesinin maddi durumuna bakıyorlar. Protokol gelecek diye şehit ailesinin maddi durumuna göre yardım yapılıyor. Şehit cenazesinde süslenilmez. Çünkü bu şehit cenazesi, düğün merasimi değil.
Şehit ailesi ve yakınları bir konu mankeni olamaz. İşin aslı şehit ailelerine büyük bir itibar gösterilmelidir. Çoğu zaman şehit ailesi ve yakınları tören alanına girmekte zorluk çekiyor. Şu protokol ve gazeteciler yüzünden ortada kalıyorlar. Birde şu protokolün korumaları maşallah adeta duvar gibi kaplıyor alanları.
Şehit cenazelerinde siyasi partiler ve resmi protokol katılması kim bilir ne kadar doğru oluyor. Katılıyorlar birde yandaşları onları destekliyor. Kavga, gürültü çıkıyor. Şehit cenazesinde farklı konuların paylaşılması hiç doğru değil. En iyisi şehit cenazelerinde dini törenler ile resmi törenleri biraz da ayırabilirsek iyi olur. Şehit ailesine ve yakınlarına saygı göstermiş oluruz. Yoksa şehit cenaze törenlerinde siyaset yapmak, protesto etmek ne kadar doğru siz araştırın bakalım.
